روسری کد: 190

روسری نخی سبک با لبه دست دوز

140x140 cm

طرح الهام گرفته شده از: لوح حجاری شده‌ی هخامنشی در موزه لوور.

خط میخی به مجموعه‌ای از قدیم‌ترین روش‌های نوشتار گفته می‌شود که حروفی شبیه به گُوِه دارند. از گونه‌های خط میخی می‌توان به میخی پارسی باستان، سومری، اکدی، عیلامی، بابلی و اوگاریتی اشاره کرد.
‌این نوع خط، با جهتِ نوشتاریِ چپ به راست، از قرن ۳۱ قبل از میلاد تا قرن دوم پس از میلاد، در همه کشورهای آسیای غربی، رواج داشته است.
‌خط میخیِ هخامنشی به احتمال زیاد در قرن ششم پیش از میلاد، یعنی مقارن با عصر داریوش بزرگ و به منظور کتیبه‌نویسی پدید آمده است. کتیبه‌های مذکور در تخت جمشید، دشت مرغاب، بیستون، الوند، شوش، و آسیای صغیر به فرمان شاهان هخامنشی، به ویژه داریوش یکم و خشایارشا کنده شده‌اند. این نوع خط که از ۳۶ علامت تشکیل می‌شود، آخرین و ساده‌ترین گونۀ ابداعی در نوع خود به شمار می‌رود. خط میخی هخامنشی خطی نیمه الفبایی نیمه هجایی است و ویژگی‌های ابتکاری آن از ویژگی‌های اقتباسی‌اش بیشتر است. افزون بر این، در خط میخی هخامنشی، ۸ اندیشه‌نگار (کلمه اختصاری) برای لغات پُر استفاده مثل شاه، کشور و اهورامزدا وجود دارد.